Je weet dat het gebeuren zal, maar nooit wanneer. En het komt altijd weer op een moment dat je er niet op bedacht bent. Meestal begint het met een vraag waarvan je de ernst niet tijdig inziet. Zo ook deze keer op het moment dat mijn vrouw me vroeg: "Lijk ik niet te dik in deze rok?” In alle onschuld antwoordde ik dat het wel meeviel. “Je bedoelt dus dat ik eigenlijk te dik ben?” Het spel van vraag en antwoord verloopt bij vrouwen nu eenmaal anders dan de redeneerkunst van mannen. Ik probeerde het tij nog te keren: “Voor mij ben je prima zo!” Het mocht niet meer baten. “Ik ga even op de weegschaal” was haar antwoord, terwijl ze naar de badkamer liep.
