Vogelhuis met dakkapel

Krom is krom en recht is recht

Als klein jochie bouwde hij zijn eerste woning. Het was een vogelhuisje dat er heel aardig uitzag. Het zat schijnbaar in zijn genen, want zijn overgrootvader Jan Lukas Abraham had indertijd eveneens een aannemersbedrijfje. De eerlijkheid gebiedt me te bekennen dat waar onze zoon Daniël twee rechterhanden heeft, ik de twee overgebleven handen heb. Bij mij gaat een spijker altijd krom de muur in als ik rechte slagen probeer te maken. Mijn lieftallige echtgenote zucht wel eens diep als ik voor een loszittende schroef met een complete gereedschapskoffer aan kom zetten. Maar meestal bezit ik net niet dat ene schroevendraaiertje wat ik precies op dat moment nodig heb.

Met dank aan Daniël de Graaff

Geriefelijk wonen

Aan ons huisje is inmiddels al aardig wat verspijkerd. We hebben het allemaal uit handen gegeven aan onze jongste zoon Daniël. Hij heeft in de afgelopen jaren o.a. de achter pui voorzien van extra ramen en serredeuren. De zijgevel werd verrijkt met een comfortabele uitbouw. En nu is aan de voorzijde een dakkapel geplaatst. Een warm nestje waar het geriefelijk wonen is.

Een leeg nest

Onze kleine vogeltjes zijn al lang uitgevlogen en hebben ondertussen hun eigen broedsel waar ze voor moeten zorgen. Nu komen hun kleine kuikens regelmatig met een koffertje onder de arm bij ons logeren. Er is door de dakkapel meer ruimte gecreëerd om onderdak te bieden. We zijn blij met de extra mogelijkheden op zolder. De afwerking is klaar, alleen moet er nog een plug in de muur voor een leuk fotolijstje. Ik heb al even gekeken, maar helaas mis ik in mijn gereedschapskist het juiste boortje. Misschien vraag ik Daniël daar toch maar voor. En in de tussentijd kan ik op de nieuwe werkplek een blog schrijven. Over een jochie dat steeds opnieuw vogelhuisjes maakt. Alleen de maten heeft hij her en der wat opgerekt.

http://www.bouwbedrijfdegraaff.nl/index.html