dinsdag 11 juni 2013

ZONNESTRAAL OF DONDERWOLK

 “Mama, aan mij kan je het niet zien dat ik verstandelijk beperkt ben, hè?” vraagt onze jongste dochter. Hand in hand met mijn vrouw sjokt ze mee. Met het te zware lichaam van een volwassen vrouw en haar verbale aanwezigheid overschat je haar gemakkelijk. Verstandelijk nog geen tien en emotioneel nog een kleuter, maakt dat ze het ene ogenblik straalt als een zonnetje om vervolgens om te slaan in een donderwolk.



Eindelijk veiligheid
We mochten Sharon 28 jaar geleden adopteren uit Sri Lanka. Ze groeide op in ons gezin met onze drie eigen biologische kinderen. Als tiener kreeg ze een zware psychose, mede door misbruik van haar kwetsbaarheid. Via het Gliagg (Eleos) en De Hondsberg werd ze uiteindelijk in november 1999 geplaatst bij een christelijke zorginstelling.

We hebben jaren gekend dat we soms meerdere keren per week het land doortrokken op zoek naar onze ‘weggelopen’ dochter. Zo vaak hebben we gebeden of de Heere Zijn engelenwacht ter bescherming om haar heen wilde plaatsen. Bemoedigend was het als ze ‘toevallig’ door een christen werd opgevangen. Pijn deed het als we haar moesten halen van plaatsen waar je liever niet komt. Met de dubbele diagnose van de verstandelijke beperking en gedrags- en psychiatrische problemen werd later besloten rondom Sharon een gesloten setting te starten waar positief christelijke zorg geboden kon worden.

Elke keer als de deur achter Sharon dicht gaat, voelen we als ouders pijn om onze dochter weer achter te moeten laten. Met de adoptie wilden we een kind in nood helpen, maar daarin zijn we slechts ten dele geslaagd. Soms zeggen mensen: ‘Wat goed dat jullie er zijn, wij hadden het niet gekund’. Vaak voelden we ons alleen in onze zorgen om onze dochter. Desondanks hebben we door deze jaren heen wel geleerd dat juist in de diepste dalen de Heere er is. Ook als we Hem niet altijd ervaren. We zijn dankbaar dat de band in het gezin hecht is gebleven tot op de dag van vandaag.

Bijzondere mensen
Afgemeten aan de verstandelijke vermogens noemen we sommige mensen ‘verstandelijk beperkt’. Maar in de Bijbel kom je geen onderscheid tegen tussen mensen met en zonder een verstandelijke beperking. Ik las ergens dat wij rationeel spreken over belangrijke waarden in onze organisaties en kerken. Maar verstandelijk beperkte mensen voelen deze waarden zoals nabijheid en geborgenheid. Bij de Heere mag je gewoon zijn wie je bent!

In de gebrokenheid van deze wereld is ziekte en pijn een deel van onze werkelijkheid. Ook verstandelijke beperkingen en psychiatrische problematiek zijn deel van het leven. In Zijn lijden en sterven heeft de Heere Jezus die gebrokenheid op Zich genomen. Opstanding en wederkomst zijn onlosmakelijk hieraan verbonden. We mogen leven vanuit de verwachting van een eeuwigheid waarin geen beperkingen meer zijn. Tot die tijd ligt er een opdracht steun te geven aan mensen met een beperking. Voor deze bijzondere mensen zouden kerken en individuele gelovigen veel kunnen betekenen!


Een zonnestraal
Sharon mag even naar ons bellen omdat ze zich erg onrustig voelt en last van stemmen heeft. De donderwolk is zwaar dit keer en niets deugt. Ook wij krijgen de volle lading. Mijn vrouw luistert en begint zachtjes te zingen aan de telefoon: 'Ik zag een kuikentje, dat bij haar moeder zat - onder haar vleugels - waar het veilig zat ...' Langzaam stoppen de boze woorden en begint Sharon mee te zingen: '... In de schaduw van Uw vleugels, wil ik schuilen, o Heer!'

Door de gedragsproblematiek zien Sharon en haar medebewoners vaak donkere wolken. Niet altijd gemakkelijk om mee om te gaan. Wat zou het geweldig zijn als er christenen zijn die het ‘donderen’ voor lief nemen en hen nabijheid en geborgenheid bieden. Vrijwilligers die wat liederen komen zingen of een cliënt die weinig bezoek krijgt ‘adopteren’. Zij hebben mensen nodig die laten zien dat achter de wolken de zon schijnt! Wij genieten van de momenten dat Sharon straalt als een zonnetje. Na mijn vrouw krijg ik haar aan de telefoon: ‘Papa, de leiding is de laatste weken zo aardig. Maar ik weet hoe dat komt. Anders zijn ze bang dat ze geen gebak krijgen op mijn verjaardag’. Dan breekt er bij mij een zonnestraal door op mijn gezicht. 




16 opmerkingen:

  1. Dank je wel Ron, dat je dit hier plaatste. Ze is kostbaar, zoals ze is. Maar het is wel zwaar en het is goed dat er ook helpers en bidders om jullie heen staan.

    Mooi, dat je dat ene moment beschreef dat je vrouw zong aan de telefoon. Ik wens je heel veel zonnestraaltjes toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een ontroerend stuk heb je geschreven Ron.
    Er is bij Jezus geen onderscheid in wie we zijn....wat een troost is dat hè? En wat kunnen wij veel leren van mensen met een "beperking".

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo ontzettend mooi verwoord! Naast de "donkere wolk", de "zorg" en "boodschap" die je hiermee geeft heb ik ook van het liefdevolle stukje genoten!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooi en kwetsbaar stuk schrijf je. Ook dat stukje op CIP is erg mooi beschreven. Bijzondere mensen kunnen zo puur zijn als het gaat over de liefde van God en zo eerlijk ook tegen Hem.
    Onze zoon met behoorlijke dosis autisme kan schelden tegen Hem en duidelijk zeggen dat hij zelf de leiding over zijn leven wil en pal daarna anderen heel puur op bijv. vloeken aanspreken.
    Veel sterkte met zorg. Blijf zien op Jezus, Hij zorgt voor haar en geeft jullie kracht en iets van Zijn Liefde te laten zien.

    Nog bedankt voor je laatste reactie op mijn blog. Dominee gaat bijna met emeritaat, maar ik denk er zeker over na hem óf zijn opvolger wat meer te vertellen over de worsteling van mensen die lesbo/homo zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi om te zien dat je weer terug bent en het bloggen weer het opgepakt. Wat een bijzonder verhaal, ontroerend om te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mooi verwoord! Bijzonder ook zoals Yvonne al zegt.
    Leuk dat je weer blogt, ik volgde je maar kwam niet meer langs omdat je gestopt was. Nu zag ik ineens dat je weer aan het bloggen bent geslagen.

    Groetjes..

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een werkelijk prachtig mens zie ik op die foto. Hartelijk dank om dit kostbare levensverhaal te delen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vandaag lees ik dit pas omdat ik nu pas je blog ken. Mooi stuk over een kostbare, bijzondere dochter.
    Ik kom vast nog een keer langs!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het raakt mijn hart. Hartelijke groet!!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik wens jullie veel sterkte in alles, maar bovenal sterkte in God, Die dwars door diepe dalen blijdschap geeft. Jullie zijn allemaal kostbaar in Gods ogen!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Dank je wel voor je blog over jullie kostbare dochter, ik las het via 'Hoop voor ouders met gebroken harten'. Ook wij hebben een 'zorgenkind', een zoon die een jarenlange depressie doormaakte. Het moeilijkst vond ik het ontbreken van pastorale zorg voor hem, beloften werden niet nagekomen. Zelf werd ik vooral bemoedigd in een andere gemeente die ik op vakantie bezocht, waar niemand mij kende, maar waar wel mensen klaarstonden om met je te bidden. Gevolg voor mijn zoon is dat het lijntje naar de kerk er nauwelijks meer is en het lijntje naar het geloof héél dun.
    Ik zal voor jullie dochter bidden!
    Hartelijke groet, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Nu pas, een jaar later, lees ik dit stuk over jullie dochter Ron.
    Dank voor deze openhartigheid. Het raakt mij bijzonder.
    Dwars door alle zorg en moeiten en misschien frustraties heen, of misschien wel juìst door de gebrokenheid?, weerklinkt het Evangelie!

    -van harte Gods kracht en zegen voor Sharon en mét Sharon toegebeden,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Hans. Toch de wet van de graankorrel waar we deel aan (mogen/moeten) hebben? Dit blog heeft ook in het maartnummer van het blad Opwekking gestaan. Hier stond abusievelijk een verkeerde auteursnaam onder.

      Verwijderen
    2. Precies, de graankorrel. Daar moet ik vaak aan denken als het om de gebrokenheid van ons bestaan gaat. In dit geval dus Sharon in al haar kwetsbaarheid. Donderwolk en/of Zonnestraal; ze is bovenal een kind van Abba Vader!
      Heb het blad Opwekking niet, dus dank dat ik het via je blog toch kon lezen.

      Verwijderen