woensdag 13 mei 2015

Zijn handen reiken altijd dieper

Opeens begon het te waaien en bulderde de wind over het meer. Eerst spiegelglad - het volgende ogenblik vol storm, vol schuim. We maakten het zelf mee op het ogenblik dat we aan de oever van het meer van Galilea stonden. Het was een ervaring die we opdeden tijdens onze Israël-reis enkele jaren geleden. Het is één van de laagst gelegen plekken ter wereld. De wind kan daar onverwacht vanaf de omliggende bergen neerslaan op het water. Net zoals het was in de dagen van de Heere Jezus.

Storm op het meer
Petrus wist als visser hoe het op het meer onverwacht kon gaan spoken. Maar dat ene moment zou hij nooit vergeten. "Het is de Heere Jezus," zeiden de anderen. Voor hij het zelf wist, was hij overboord gestapt om naar Hem toe te gaan. Gedragen door het water was zijn blik slechts op Jezus gericht. Totdat de golven zijn aandacht opeisten en hij begon te zinken.
"Verlos mij o God, want het water is gekomen tot aan de lippen. Ik ben gekomen in diepe wateren, een vloed overstroomt mij” (Ps. 69:1,3).

Weet toch mijn kind
Hoe diep je ook zinkt
Zijn hand reikt altijd dieper
Hij was, is en zal er zijn!

De afgelopen maanden verliepen voor ons stormachtig. Zorgen en onmacht maakten dat de golven ons het zicht op de Heere dreigden te ontnemen. En voor we het wisten, hadden we het gevoel dat we overspoeld werden. En als de omstandigheden 't leven bepalen, laat je je gemakkelijk meeslepen door je gevoelens. Net zoals Petrus overkwam op het dieptepunt van zijn leven. Het was in de dagen na de kruisiging.

Storm in het hart
In alle vroegte zien de vissers een man aan de oever van het meer van Galilea staan. Iemand in de boot zegt tegen Petrus dat het de Heere Jezus is. Dan springt hij overboord om naar Hem toe te gaan. Zijn blik is gericht op de man die hij tot zijn verdriet driemaal had verraden. Het had hem teruggeworpen in een bodemloze put. Hij had gefaald en kon niet dieper zinken. Daar aan de kant van het laagst gelegen meer stond Petrus oog in oog met Hem, die gekruisigd en gestorven was. 
Deze Jezus, die de dood overwon, 
stelde hem tot driemaal die vraag: 
"Heb je Mij lief?" 
Bij de derde keer 
breekt Petrus.

Bedroeft en verslagen
klinkt Petrus' stem
Heere, U weet alle dingen
U weet dat ik van U houd!


Een nieuwe start
Op het moeilijkste moment van Petrus' leven ziet de Heere Jezus hem aan van hart tot hart. "Volg Mij!" Zijn dieptepunt gebruikte God in Zijn plan als een nieuw startpunt voor Petrus. 
Wees niet bevreesd, want Ik ben met u. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met Mijn rechterhand. Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij. Wanneer u zult gaan door het water, Ik zal bij u zijn, door rivieren, zij zullen u niet overspoelen. (Jesaja 40:10 en 43:1-2)

Heere, soms ontnemen de golven van de omstandigheden me het zicht op Uw uitgestoken hand. Dwars door mijn zonden en teleurstellingen zoekt Uw liefde mij. Help me om niet datgene wat me bezig houd centraal te stellen, maar om onze dieptepunten terug te geven in Uw handen. Wilt U het gebruiken als een nieuwe startpunt? Leer mij zo door Uw Woord en Geest om mijn gedachten te richten op wie U bent en op wat U met mijn leven voor hebt. Dank U voor Uw liefde en genade! Amen.


Klik hier om een mooi lied bij deze tekst te beluisteren.

16 opmerkingen:

  1. Beste Ron,

    Bedankt voor je bemoedigende reactie op mijn vorige blog.

    Mooi hoe je in dit blog van jou de moeilijke tijd in jullie leven hebt verwoord.
    Soms kan de storm in ons leven zo heftig zijn dat ons heldere zicht op de Here Jezus vertroebeld.
    Zo herkenbaar Ron!
    Wens jullie veel zegen en kracht toe.
    Dieneke.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met je stukje moest ik denken aan een gedicht dat ik ooit heb geschreven.
    Ik wil het je graag ter bemoediging aanreiken.
    Gods zegen en Shalom toe gebeden.

    Er is liefde in het oog van de storm

    De storm woedt,
    regen en wind razen
    om mij heen.
    Ze bestoken mij,
    dreigen mij omver te gooien,
    ik strijd,
    ik vecht,
    ben ik dan alleen?

    God, waar bent U,
    waar is Uw ondersteunende hand?
    Bijna ga ik ten onder,
    zonder U houd ik geen stand?!

    De regen overspoelt mij,
    de wind drijft mij dan weer voor
    en dan weer achteruit.
    Het gaat maar voort,
    er lijkt geen einde aan te komen,
    ik strijd,
    ik vecht,
    mijn schreeuw klinkt luid.

    God, mijn Vader,
    waar, waar bent U dan?
    Ik kan niet meer,
    hoort dit alles bij Uw plan?

    Dan ineens bevind ik mij in de stilte,
    de storm raast onverminderd voort
    buiten mij om.
    Zoekend kijk ik rond,
    verwachtend, hopend,
    ik zwijg,
    ik luister,
    zachtjes klinkt een stem: ‘Kom’.

    Vader, Vader God,
    bent U daar?
    Ik kijk omhoog en zie Uw hand;
    mijn last lijkt minder zwaar.

    Ik ga even rustig zitten
    en koester mij in de liefde
    van Zijn aanwezigheid.
    Zijn Geest herstelt mijn kracht,
    geef mij mijn weerbaarheid terug,
    ik adem,
    ik drink,
    ik ben weer klaar voor de strijd.

    Abba, mijn Vader,
    de storm deed mijn ogen verblinden,
    maar in het oog van de storm
    deed U mij opnieuw Uw liefde vinden.

    Dan is de stilte voorbij,
    de wind en regen slaan opnieuw
    ruw tegen mij aan.
    Vooruit, achteruit,
    opnieuw ben ik doorweekt,
    ik strijd,
    ik vecht,
    vanuit mijn ooghoek zie ik Hem naast mij gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dankje Ron...Als we Hem niet naast ons wisten, ook als de omstandigheden ons overspoelen en dat doen ze soms, dan bleven we niet staande. Lieve groet aan Grietje...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dankjewel voor dit bemoedigende stukje, waarin ik je kwetsbaarheid proef, maar ook je vertrouwen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ongelofelijk voor ons mensjes, zeker als we maar blijven zinken of ons dat inbeelden. Hij ziet ons, ja dwars door het water heen (mooi plaatje!) recht ons hart in.
    Voor mij is het de grootste troost en hoop dat het geloof ons doet WETEN dat Hij er was, is en zal zijn! Ook als we het niet meer weten .....
    Dank Ron, en Zijn vrede

    BeantwoordenVerwijderen