woensdag 6 januari 2016

Als de feestslingers zijn verdwenen

Het glipt me zomaar uit mijn handen. Met een felle tik valt het doosje met kerstballen op de grond. De scherven vliegen alle kanten op. Scherpe randjes die lelijke snijwonden kunnen veroorzaken, wijzen dreigend naar boven. Voorzichtig raap ik de brokstukken op. In de scherven zie ik mijn gezicht weerspiegeld als van een verre vreemdeling die mij gadeslaat.

Als het feest voorbij is
De kerstslingers zijn weer verwijderd en met toebehoren verdwenen naar zolder. Nog een ogenblik en de goede voornemens voor het nieuwe jaar worden - net als die slingers - voor een jaar opgeborgen. En dan is het feest voorbij en speel je geen rol meer in een Kerstspel. Het masker met een glimlach vol goede bedoelingen is in rook opgegaan. Ontdaan van glitters en glamour wordt je begroet door de werkelijkheid van de gewone tijd die komen gaat. Het pad dat voor je ligt, is versluierd in de mist van onzekerheid.

Dwars door de moeizame worstelingen van mijn bestaan probeer ik op de weg ten leven te blijven. Maar zo vaak struikel ik of ga ik de mist in omdat ik toch van het smalle pad af ga. Met alle goede bedoelingen en mijn beste vermogen mis ik vaak de durf Hem te vertrouwen. Dan open ik het Woord dat een licht op mijn pad wil zijn: ‘Vrees niet, want Ik heb u verlost, Ik heb u bij uw naam geroepen, gij zijt Mijn … omdat gij kostbaar zijt in mijn ogen en hooggeschat en Ik u liefheb (Jesaja 43:1b en 4a).

Als het morgenlicht gaat schijnen
De woorden die ik hardop lees en hoor, beginnen niet met mijn kracht of inspanningen, maar met Hem die mij onvoorwaardelijk lief heeft. De Heere heeft ons gezocht en verlost. Altijd weer is Hij er in de diepste nood en pijn. Hij zegt: ‘Dit is de weg, wandelt daarop.’ Een weg die over hoge bergen en door diepe dalen gaat. Er hangen geen feestslingers langs dat pad waarop de Heiland ons is voorgegaan. Hij leert en onderwijst mij ook in dit nieuwe jaar aangaande de weg die ik gaan moet. Met stilheid en vertrouwen mogen we Hem in Zijn voetsporen volgen.

Maar het pad der rechtvaardigen is als het glanzende morgenlicht,
dat steeds helderder straalt tot de volle dag.
Spreuken 4:18



By His Wounds - Casting Crowns





9 opmerkingen:

  1. Dankbaar met deze geweldige bemoediging voor mij! Begin maart forse hersenoperatie gepland (DBS, ivm parkinson). Weer een zoveelste verwijzing naar Jes. 30:21c!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wel heftig Wim. Ik heb een persoonlijk berichtje naar je gestuurd.

      Verwijderen
  2. Oprechte bemoediging, Ron. Dankjewel.
    Ja, He loves us, more than our mask..
    Feestslingers hangen er bar weinig op het smalle pad. Maar er is een Hand, en een Stem: Wees niet bang, pak Mijn hand, jij bent van Mij.
    In alles kracht toegewenst voor dit jaar, broeder! Ook op de weg met Sharon.
    ~maranatha

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Hans, dat wens ik je ook toe - Zijn kracht en sterkte. Jouw weg gaat ook door de diepte heen. Elke dag een dag dichter bij de Heere.

      Verwijderen
  3. Bedankt voor dit stukje. Het is voor mij een troost dat ik niet de enige ben die probeert op de weg van het leven te blijven, maar helaas regelmatig een uitglijder maak. Wat moest ik zonder de zekerheid dat God ons/mij in Christus aanziet!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die 'uitglijders' maken ons er gelijk van bewust dat we mogen leven vanuit genade. Dank je Rinske.

      Verwijderen