donderdag 14 februari 2013

Een weegmoment



Je weet dat het gebeuren zal, maar nooit wanneer. En het komt altijd weer op een moment dat je er niet op bedacht bent. Meestal begint het met een vraag waarvan je de ernst niet tijdig inziet. Zo ook deze keer op het moment dat mijn vrouw me vroeg: "Lijk ik niet te dik in deze rok?” In alle onschuld antwoordde ik dat het wel meeviel. “Je bedoelt dus dat ik eigenlijk te dik ben?” Het spel van vraag en antwoord verloopt bij vrouwen nu eenmaal anders dan de redeneerkunst van mannen. Ik probeerde het tij nog te keren: “Voor mij ben je prima zo!” Het mocht niet meer baten. “Ik ga even op de weegschaal” was haar antwoord, terwijl ze naar de badkamer liep.


Een moment later bevestigden haar woorden hetgeen ik nooit had gezegd: “Je hebt gelijk! Ik ben te zwaar, we moeten afvallen!” Ze viste het boekje Bereik je ideale gewicht onderuit de lectuurmand en begon erin te lezen.

Beloning per kilo
Daaropvolgend maakte mijn vrouw een boodschappenlijst - vol met verantwoorde producten. Ik pakte het boekje en bladerde het door. De eerste bladzijden waren enigszins omgekruld. Het overgrote deel wat daarachter zat, zag er nog altijd uit als nieuw. Voorin had mijn vrouw allerlei aantekeningen geschreven. Het viel me op dat ze één zin had geaccentueerd: Ik adviseer jezelf te belonen bij elke kilo gewichtsverlies. Onwillekeurig moest ik eraan denken dat mijn vrouw een betere klant is bij de bakker dan bij de groenteman.


Zo kwam het dat we later die dag de boodschappen deden voor ons basis-dieetplan. Achter de kassa zat een gezette dame. Ze leek zich ongemakkelijk te voelen met al ons rauwkost-gebeuren wat aan haar voorbij trok. Met een grote hoeveelheid groente en fruit trokken we huiswaarts. Even dacht ik: ... en dat moeten we allemaal opeten? Want we huldigen het principe dat het erg is om eten weg te gooien. Dat doen we dus ook niet. Alles gaat op.


De plek waar je aangekomen bent
Even later zitten we aan tafel met ons kopje thee en ieder een kiwi. Ik zit wat te mijmeren over momenten waarop je niet bedacht bent. Half hoor ik dat mijn vrouw iets voorleest uit het dieet-boekje: "Bij het bereiken van je ideale gewicht gaat het om de weg ernaar toe. Soms is het bevredigender om even stil te staan en de plek te ontdekken waar je aangekomen bent! Wat vind jij ervan Ron?" 
Gewekt uit mijn sluimer toestand dringt de ernst van de vraag dit keer tijdig tot me door. Met een verliefde glimlach antwoord ik haar naar waarheid: "Het geeft toch niets dat je aangekomen bent! Daarmee heb ik gewoon meer om van te houden!"

13 opmerkingen:

  1. Goed einde;). Heel herkenbaar, wat je vrouw allemaal voor reacties geeft! Sterkte, en geniet van al de groente en het fruit!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik moets wat moeite doen om te zien dat je een blog had. Je schrijft echt goed. Echt heel herkenbaar om dit te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk zo'n antwoord als laatste. Zegt mijn man ook regelmatig, maar ik vind het niet leuk. Zij het dan omdat hij deze uitspraak voor zichzelf bedoelt: heb je toch meer mij??? Eh...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou, dit is een herkenbare blog hoor. Dank je wel. ( Wanneer komt er nou eens een boek van je uit. Je hebt talent)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat leuk om te lezen! :-) Zeg maar tegen je vrouw dat ze gezegend is met een man die van haar houdt zoals ze is (ik heb er ook zoeen). Ik ben niet zo met mijn 'lijn' bezig, meer met de strijd om gezónd te eten (die suiker-kick is echt een verslaving). Maar als ik daarover begin, wordt mijn man ongerust: Je gaat toch niet afvallen?!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. leuke blog meneer ron..ik wou u bedanken voor het volgen...gaat mij meer om met mensen te delen..en u blog is heel bemoedigend...sorry mijn blog had veel cliches..vandaar de nieuwe..(lol) groetjes soraya en huub

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Echt lachen dit blog en o zo herkenbaar.
    Jeroen zegt altijd tegen me: Hoe meer Dieneke, hoe leuker :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik moest wel erg lachen om de zin: ik ben te dik, we moeten afvallen...ik sleur mijn man ook altijd mee, wij vrouwen doen graag dingen samen denk ik..

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Allemaal vrouwen die hier reageren ... Van dat boodschappen doen alleen al zou je afvallen. Ben net weer thuis. Pfft. En, niet geslaagd, dus vanavond mag ik weer!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op een of andere manier spreekt het thema van deze blog vrouwen aan. Gelukkig dat ik niet de enige ben die boodschappen doen niet ziet als favoriete bezigheid. Maar ja, iemand moet de tassen dragen ...

      Verwijderen
  10. Leuk om dit blog weer eens terug te lezen Ron.

    BeantwoordenVerwijderen