De drukte en zorgen van de hele week maakten dat we ons belast
en vermoeid voelden. Met een gejaagd gemoed waren we naar hen toe gegaan.
Terwijl we het tuinpad van mijn vader opliepen, hoorden we het zangkoor op
televisie zingen. ‘Als g’in nood gezeten, geen uitkomst ziet, wil dan nooit
vergeten … God verlaat u niet.’ Getroffen door de woorden bleven mijn vrouw en
ik staan.
Deze week zijn mijn ouders 70 jaar getrouwd. Beiden zijn ze ver
in de negentig. En al die jaren van hun leven zijn ze opgeklommen van zilver,
goud en diamant naar deze platina huwelijksdag. Maar de weg die ze gegaan zijn,
ging wel door de diepte heen, waarin ze o.a. een zoon en kleinkind verloren.
Dan klinkt het gebed ‘Heer wijs mij Uw weg. Als ik de weg niet weet, de hoop
opgeef, toon mij dat Christus heel mijn weg gelopen heeft!’
Enkele ogenblikken kijken we vanuit het donker in het licht en
zien ze samen zitten. Langzaam dringt het tot me door dat de dag alweer
voorbijgegaan is. De duisternis is inmiddels gekomen. Maar op haar late avond horen
we mijn moeder met het zangkoor mee galmen. Met een stem die aangedaan is door
de ouderdom zingt ze vol overtuiging: ‘Vrees toch geen nood, ’s Heeren trouw is
groot. En op ’t nachtelijk duister, volgt het morgenrood!’. Dan openen we de
deur en stappen het licht binnen.
Gefeliciteerd met zulke ouders en voor je ouders. Wat een mooie ontroerende blog
BeantwoordenVerwijderenDank je Lineke, we hebben een mooie dag gehad met elkaar.
VerwijderenWat kostbaar Ron, dat je allebei je ouders nog hebt!
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd met dit bijzondere jubileum!
Prachtige foto's erbij.
Ze zijn zeer bij de tijd en wonen nog zelfstandig. De thuiszorg hebben ze afgezegd omdat ze het zelf wel kunnen (zeggen ze 😉).
VerwijderenSinds vorige week ben ik weer begonnen met bloggen op mijn oude blog, Treeoflifehomemaking.
BeantwoordenVerwijderenKon m'n draai niet vinden op het nieuwe blog wat ik maanden geleden begon.
Van harte gefeliciteerd met dit platina jubileum van je ouders. Wat fantastisch en ontroerend te lezen hoe je ouders zich nog zelfstandig redden. Wat een zegen dat jullie nog zo van hen kunnen genieten. En het mooiste is te weten dat jullie elkaar in de eeuwigheid voor altijd kunnen zien en ontmoeten, bij de Heere.
BeantwoordenVerwijderenOngelofelijk.. je ouders zo lang te mogen hebben, zij elkander, zelfstandig bij elkaar, maar nog meer; je moeder dit prachtige lied mee te horen zingen. Da's pas vreugde...!!
BeantwoordenVerwijderen